Jesień sprzyja powolnym lekturom. W dzisiejszym wpisie prezentujemy trzy książki, uznawane za niepodważalne arcydzieła światowej literatury, które powinien przeczytać każdy miłośnik literatury pięknej!
Fiodor Dostojewski „Idiota”
Powieść poruszająca najgłębsze zakamarki serca. Główny bohater, pozbawiony środków do życia książę Lew Myszkin, przyjeżdża do Rosji, aby objąć pokaźny majątek. W swej naiwności, szczerości i miłości do ludzi, staje się zabawką w rękach bezwzględnych mieszkańców Petersburga. Czyni siebie marionetką namiętnej Nastazji Filipownej oraz pomiotem szaleńczo w niej zakochanego Rogożyna.
Książę Myszkin nazywany jest przez krytyków naśladowcą Chrystusa. Sam Dostojewski przyznał, że chciał w tej powieści przedstawić światu Chrystusa Literatury. Czy jest nim główny bohater? Na to pytanie każdy z nas musi odpowiedzieć sam.
Najpiękniejsze cytaty z powieści „Idiota”:
- „Piękno zbawi świat”
- „Aby osiągnąć doskonałość, trzeba przede wszystkim wielu rzeczy nie zrozumieć”
- „Nie pogardza się tym, kogo się boi”
- „Rzecz polega na życiu, na samym życiu, na jego odkrywaniu – ciągłym i nieskończonym – a nie na odkryciu!”
- „W rzeczy samej nie ma nic przykrzejszego niż być człowiekiem, dajmy na to, bogatym, pochodzącym z porządnej rodziny, a jaką-taką urodą, nienajgorszym wykształceniem, niegłupim, nawet dobrym – i jednocześnie nie mieć żadnego talentu, żadnej cechy szczególnej, żadnego nawet dziwactwa, ani jednej własnej idei, po prostu być jak wszyscy”.
Michaił Bułhakow „Mistrz i Małgorzata”
Jedna z najważniejszych powieści XX wieku. Dzieło realistyczne, a jednak pełne wątków fantastycznych, niedopowiedzień, metafor i symboli.
„Mistrz i Małgorzata” to powieść rozgrywająca się na dwóch płaszczyznach miejsca i czasu: wątek tytułowy rozgrywa się w Moskwie lat 30. XX wieku.
Wątek historyczny (historia Poncjusza Piłata), rozgrywa się w Judei za czasów panowania cesarza Tyberiusza i odnosi się do wątków biblijnych. Wątek historyczny charakteryzuje się fragmentarycznością, jest powieścią osadzoną w powieści.
Nie sposób wymienić wszystkich tematów tej powieści – jest ona owiana niesamowitą tajemnicą, którą każdy czytelnik musi odkryć na swój własny sposób. Tekst stanowi niesamowite wyzwanie dla tłumaczy, być może dlatego na polskim rynku wciąż pojawiają się nowe tłumaczenia tego wybitnego dzieła.
Najpiękniejsze cytaty z powieści Bułhakowa:
- „Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.”
- „Któż to ci powiedział, że nie ma już na świecie prawdziwej, wiernej, wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy jego plugawy język!”
- „Lubię siedzieć nisko (…) upadek nie jest wówczas tak niebezpieczny.”
- „Rękopisy nie płoną”
- „Bądź tak uprzejmy i spróbuj przemyśleć następujący problem – na co by się zdało twoje dobro, gdyby nie istniało zło, i jak by wyglądała ziemia, gdyby z niej zniknęły cienie? Przecież cienie rzucają przedmioty i ludzie. Oto cień mojej szpady. Ale są również cienie drzew i cienie istot żywych. A może chcesz złupić całą kulę ziemską, usuwając z jej powierzchni wszystkie drzewa i wszystko, co żyje, ponieważ masz taką fantazję, żeby się napawać niezmąconą światłością? Jesteś głupi.”
- „Czemu nie dajesz o sobie znać? Przestałeś mnie kochać?
- Nie, jakoś nie mogę w to uwierzyć. A więc umarłeś…”
Emily Bronte „Wichrowe Wzgórza”
Jeden z najpopularniejszych romansów wszech czasów. Akcja powieści rozgrywa się na przełomie XVIII i XIX wieku, osadzona zaostała w majątku ziemskim o nazwie Wichrowe Wzgórza.
Właściciel posiadłości, Earnshaw, postanawia zaadoptować bezdomnego chłopca. Gdy przywozi go do domu, wymaga od swoich dzieci, aby traktowały go jak swojego rodzonego brata.
Niespodziewanie między adoptowanym chłopcem, a małą córką Earnshawa rozkwita namiętna miłość, która zmierzyć się musi z konwenansami i barierami. Miłość ta nie zna granic mściwości, przemienia się w toksyczną relację, której konsekwencje odczuwać będą kolejne pokolenia mieszkańców Wichrowych Wzgórz.
Najpiękniejsze cytaty z „Wichrowych Wzgórz”:
- „Kocham ciebie, choć mnie zabijasz, lecz czy mogę wybaczyć ci to, że zabijasz siebie?”
- „Nie umiem tego wyrazić, ale z pewności każdy człowiek zdaje sobie sprawę, że istnieje cześć nas samych gdzieś całkowicie poza nami…”
- „Dobre serce upiększy twoją twarz, mój chłopcze, nawet jeśli będziesz całkiem czarny. A złość oszpeca i zohydza najpiękniejsze oblicza.”
- „Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego”
- „Moja miłość do Lintona jest jak liście w lesie. Wiem dobrze, że czas ja zmieni, tak jak zima zmienia wygląd lasu. Moja miłość do Heathcliffa jest jak wiecznotrwała ziemia pod stopami, nie przykuwa oka swoim pięknem, ale jest niezbędna do życia. Nelly, ja i Heathcliff to jedno. Jest zawsze, zawsze obecny w moich myślach – nie jako radość, bo i ja nie zawsze jestem dla siebie radością, ale jako świadomość mojej własnej istoty”.
Mamy nadzieję, że nasze propozycje książkowe przypadną do gustu naszych Czytelniczek. A może któraś z Pań przeczytała już polecane przez nas ksiażki-klasyki? Zapraszamy do dyskusji w komentarzach!