Kultura osobista to jedna z tych „cech”, które rozwijamy w sobie przez całe życie. Jednakże, aby móc rozwijać w sobie cnoty, należy być do tego zmotywowanym i wiedzieć, w jaki sposób piękne cechy przyczynią się do poprawy jakości naszego życia.
Czyny zewnętrzne zmieniają nasze wnętrze
Punktem wyjścia dla stworzenia tego tekstu było antropologiczne dzieło Karola Wojtyły – „Osoba i czyn”, w którym Autor zwraca uwagę na fakt, iż czyny zewnętrzne człowieka mają moc uwewnętrzniania się. Oznacza to, że osoba staje się taka, jakie są jej czyny. Czyny przechodzą na sprawcę, a więc zmieniają go. Warto więc zadać sobie pytanie: jak moje czyny wpływają na mnie samego? Zmieniają mnie na lepsze, czy na gorsze?
Możesz zapytać: w jaki sposób kwestia uwewnętrzniania się czynów człowieka łączy się z kwestią kultury osobistej? Otóż, związek ten jest niezwykle silny. Po pierwsze, sposób naszego zachowania, łagodność i elegancja na co dzień, również mają moc uwewnętrzniania się. O ile staramy się zachowywać z klasą, nasz sposób bycia ugruntowuje się w naszym wnętrzu. Ugruntowane przekonania wewnętrzne z kolei jeszcze bardziej kształtują sposób naszego postępowania.
Dla przykładu: wyobraź sobie parę zakochanych osób. Narzeczeni w kwiecie wieku: piękni zewnętrznie i pełni radości życia. Niezwykle się kochają, dużo rozmawiają i poważnie traktują siebie nawzajem. Są dla siebie najlepszymi przyjaciółmi. Często wychodzą do teatru, snują plany na najbliższe lata. Wyobraź sobie teraz, że w takim związku brakuje kultury bycia: on nie okazuje jej szacunku, krzycząc na nią w miejscach publicznych. Ona w rozmowach z nim często używa inwektyw, prowadząc rozmowy w nieelegancki sposób. Brzmi to nierealistycznie, prawda? Nie da się połączyć radości życia, zamiłowania do sztuki wyższej, głębokiej przyjaźni z brakiem szacunku do siebie. No, chyba, że ktoś potrafi wspaniale udawać, jednak i ta sztuka w końcu ustępuje miejsca prawdzie.
Przykład ten więc pokazuje, że kultura osobista jest nieodłączną częścią człowieka o pięknym wnętrzu i radości życia. Sposób postępowania z kolei kształtuje wnętrze człowieka i wzmacnia lub osłabia pewne zachowania. Taka zależność istnieje w każdej dziedzinie życia człowieka: nie tylko w związkach, a kultura osobista wpływa na jakość naszej codzienności w zaskakujący sposób.
Kobieta ma prawo (a wręcz powinna!) wiele wymagać od mężczyzny – będzie to dobre zarówno dla niej samej, jak i dla mężczyzny!
Czym jest kultura osobista?
Aby dalej móc rozmawiać o kulturze osobistej, należy odpowiednio ją zdefiniować. Kultura osobista to sposób postępowania człowieka w wielu dziedzinach życia. Człowiek o wysokiej kulturze osobistej przestrzega dobrych manier (zarówno w świecie realnym, jak i wirtualnym), odznacza się elokwencją, oczytaniem i dyscypliną. Osoba kulturalna zwraca uwagę na swój wygląd zewnętrzny: stara się zawsze wyglądać schludnie; dba nie tylko o strój, ale także o higienę osobistą. Człowiek o wysokiej kulturze osobistej odznacza się także uczciwością i wszystkimi innymi cechami, które pozwalają mu dobrze funkcjonować w miejscu pracy. Osoba kulturalna przestrzega zasad życia społecznego.
Samowychowanie – niezwykle ważny aspekt kultury osobistej
Warto wspomnieć tu o jeszcze jednej cesze osoby o wysokiej kulturze osobistej. Chodzi o umiejętność wprowadzania w życie zasad dyscypliny. Osoba o wysokiej kulturze osobistej wciąż nad sobą pracuje: dokonuje trudu samowychowania (artykuł na ten temat znajdziesz TU), rozwijania w sobie dobrych cech. Nie da się podjąć tego trudu bez dyscypliny. Aby codziennie stawać się lepszym, należy dyscyplinować siebie samego. Zatem człowiek kulturalny umie dyscyplinować siebie samego. Pracuje nad sobą, zgłębiając tajniki samowychowania.
Kultura osobista nieodłączną cechą kobiety eleganckiej
Wyżej wymienione cechy i cnoty powinny być pragnieniem każdego człowieka, który marzy o pięknym życiu. Kultura osobista powinna być celem każdego dżentelmena i każdej damy. Warto jednak w tym miejscu zwrócić uwagę na siłę kobiety i jej szczególną rolę w rozwijaniu kultury osobistej u mężczyzn.
Kobiety mają niezwykłą siłę zmieniania mężczyzn na lepsze. Kardynał Stefan Wyszyński powiedział kiedyś do kobiet: „To tylko od ciebie zależy, czy ktoś przed tobą uklęknie, czy cię sponiewiera”. W słowach tych znajduje się cała prawda: to kobieta decyduje o tym, na jakie traktowanie się zgadza. Oczywiście, trudno o wielkie i natychmiastowe zmiany w wieloletnim małżeństwie, jednak kobieta ma prawo (a wręcz powinna!) wiele wymagać od mężczyzny – będzie to dobre zarówno dla niej samej, jak i dla mężczyzny.
Aby móc wykształcić w mężczyźnie cechy kultury osobistej, kobieta powinna sama się nimi odznaczać. Nie można wymagać od drugiej osoby czegoś, o czym samemu nie ma się pojęcia. Drogie Panie! Do dzieła! Zmieniajcie siebie, swoich mężczyzn i świat na lepsze! Macie ku temu ogromne predyspozycje!
Kultura osobista: jak zacząć?
Zapytasz pewnie: jak zacząć? Odpowiedź jest bardzo prosta: zacznij od małych rzeczy. Starajcie się całą rodziną troszczyć się o kulturalne bycie w domu: rozmawiajcie ze sobą w kulturalny sposób, traktujcie siebie z szacunkiem. Już w domu zachowujcie się wobec siebie tak, jak zachowalibyście się w miejscu publicznym.
Po drugie, rozpocznijcie przygodę z samowychowaniem. Starajcie się rozwijać w sobie coraz to piękniejsze cechy. To przełoży się na rozwój kultury osobistej. Szczegółowe informacje o kwestii samowychowania znajdziesz w tym artykule.
Troska o kulturę osobistą to bardzo ważne zadanie każdego człowieka. Kultura osobista wpływa na życie rodzinne, zawodowe. Kulturę osobistą przekazujemy naszym dzieciom – jest to nieodłączny element dobrego wychowania. Warto więc rozpoznać swoje kobiece zadanie w tej materii i zacząć spełniać marzenie o pięknym życiu.